Kiedy zacząć budowę przydomowej oczyszczalni ścieków?

budowa oczyszczalniW każdym budynku, w którym powstają ścieki, niezbędny będzie odpowiedni system, który pozwoli na ich bezpieczne dla środowiska naturalnego zagospodarowanie. Na terenach, gdzie nie ma sieci kanalizacyjnej albo podłączenie do niej będzie zbyt kosztowne, można zdecydować się na wykonanie szamba szczelnego albo na budowę przydomowej oczyszczalni ścieków, co wymaga wprawdzie większej inwestycji, jednak w zamian oferuje o wiele tańszą eksploatację. Przekonajmy się, co jest konieczne do budowy oczyszczalni i sprawdźmy, kiedy można rozpocząć inwestycję.

 

Jak jest zbudowana oczyszczalnia ścieków i co jest potrzebne do jej instalacji?

Typowa przydomowa oczyszczalnia ścieków składa się z wielokomorowego zbiornika, który najczęściej jest wykonany z tworzywa sztucznego, a także z tzw. drenażu rozsączającego, pozwalającego na wprowadzenie oczyszczonej wody do podłoża. Wymagana będzie sprężarka do natleniania złoża bakteryjnego, a w przypadku oczyszczalni biologiczno-chemicznych również dozownik aktywatorów, o ile nie są one podawane wraz ze strumieniem ścieków. Do montażu zbiornika i drenażu konieczne będzie przygotowanie odpowiedniego wykopu – jego głębokość oraz szerokość jest uzależniona od rozmiarów zbiornika, a w przypadku drenażu od wysokości lustra wód gruntowych – zdarza się, że musi on być umieszczony w nasypie. Niezbędny będzie też wykop do ułożenia rury łączącej odpływ w budynku z oczyszczalnią.

 

Co jest potrzebne do zainstalowania oczyszczalni ścieków?

Formalności związane z montażem oczyszczalni ścieków są uzależnione od jej przepustowości. W przypadku, gdy nie wytwarza ona więcej niż 5 m3 uzdatnionej wody, nie ma obowiązku występowania o pozwolenie wodno-prawne. Dla oczyszczalni o wydajności poniżej 7,5 m3 nie będzie też konieczne pozwolenie na budowę – wystarczy dokonanie zgłoszenia. W razie braku sprzeciwu ze strony urzędu inwestycję można zacząć po upływie 30 dni. Warto pamiętać, że możliwość budowy oczyszczalni zależy od zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Najlepszym rozwiązaniem będzie zgranie czasu ukończenia inwestycji z odbiorem budynku, by rozpocząć jej eksploatację możliwie szybko po wybudowaniu ze względu na stan złoża bakteryjnego.